De
interactieve site van het CBS (Centraal Bureau voor de Statistiek) geeft een aardig beeld over de rolverdeling t.a.v. van werk en zorg tussen mannen en vrouwen in de jaren 50 en nu.
Veranderingen in de NOTA van Wijziging op 14 maart 2017 t.a.v. het initiatiefvoorstel van juni 2015:
- De indexering van partneralimentatie blijft.
- De grondslag van partneralimentatie en de berekening van de hoogte van partneralimentatie blijven zoals het in de huidige wet is geregeld. Dit zijn belangrijke veranderingen voor vrouwen.
Nieuw
- Een alimentatieontvanger kan half jaar samenwonen zonder het recht op alimentatie te verspelen. De alimentatieontvanger moet dit wel meteen melden bij de alimentatieplichtige! Klinkt sympathiek, maar welke haken en ogen zitten hieraan vast?
Opgelet! Per 1 januari 2018 verandert het trouwen in 'gemeenschap van goederen' ingrijpend
Brief aan de lidorganisaties van de Nederlandse Vrouwenraad ter informatie. Hierin wordt gevraagd om als organisatie een
reactie op het wetsvoorstel te mailen en om een persoonlijke brief aan Kamerleden te schrijven over de motivatie om partneralimentatie aan te vragen.
Veel uit van de hieronder genoemde punten blijven actueel, vandaar dat we de teksten handhaven
Wat zijn de plannen en is een wetswijziging nodig?
De Initiatiefwet Herziening Partneralimentatie is 19 juni 2015 ingediend met als belangrijkste motivatie dat vrouwen door de voorstellen in deze wet sneller aan het werk gaan en/of het aantal gewerkte uren zullen uitbreiden. Daarom stellen de initiatiefnemers uit de Tweede Kamer voor om de duur van de partneralimentatie verlagen van 12 naar 5 jaar en een andere rekenmethode voor het berekenen van de hoogte van de alimentatie. Ter ondersteuning van deze motivatie willen ze de jaarlijkse indexatie afschaffen. Een nieuwe partner heeft geen invloed op de partneralimentatie.
In de voorgestelde wet worden twee uitzonderingen genoemd: recht op partneralimentatie totdat het jongste kind 12 jaar is en vrouwen van 55 jaar en ouder, die tenminste 15 jaar getrouwd zijn geweest, krijgen tot hun pensioen alimentatie.
De initiatiefnemers denken hierbij aan te sluiten bij een wens van de vrouwenbeweging, namelijk het streven naar economische zelfstandigheid. Deze wens uit de jaren 70 was echter niet alleen een eigen inkomen, maar ook gedeelde zorg. En daarover zegt deze wet niets.
Zoals het er nu naar uitziet zullen deze voorstellen voor vrouwen financieel ongunstig uitpakken.
Conclusie
Onze conclusie is dat de wet niet veranderd hoeft te worden omdat de rechter voldoende mogelijkheden heeft om ‘maatwerk’ te leveren, dus om zijn/haar uitspraak op persoonlijke omstandigheden af te stemmen.
Reactie op de initiatiefwet en de Memorie van Toelichting
De Studiegroep Economisch Zelfstandig heeft een uitgebreide reactie op de Memorie van Toelichting geschreven om naar Tweede Kamerleden te sturen die de wet gaat bespreken. Zij kunnen dan eventueel een aantal standpunten van ons gebruiken om schriftelijke en mondelinge vragen te stellen.
In onze reactie laten we zien hoe vrouwen tegen de voorgestelde wijzigingen aankijken omdat deze wet veel persoonlijke opvattingen van de initiatiefnemers bevat die niet gestoeld zijn op feiten en onderzoek. Dit stuk is nog niet verstuurd omdat het wachten is op het advies van de Raad van State en naar aanleiding daarvan een (hopelijk) bijgestelde initiatiefwet.
Deze Factsheet is bedoeld om snel inzicht te krijgen over een aantal punten die in de Memorie van Toelichting van 19 juni 2015 worden genoemd en waar de wet zich op baseert. Door deze Factsheet wordt duidelijk dat de voorgestelde wet vrouwen verder financieel in de problemen zal brengen. Er worden tevens een aantal aanbevelingen voor verder onderzoek gedaan.
Belangrijke punten:
- De opzet van de wet is om meer vrouwen aan te zetten sneller financieel op eigen benen te staan, terwijl uit cijfers blijkt dat er niet genoeg werk is voor iedereen als we uitgaan van een 40-urige werkweek. In feite is dit een aansporing om tot een 5-urige werkdag te komen voor mannen én vrouwen, zoals de 2e feministische golf eiste.
- Uit onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut blijkt dat mannen bij werktijdverkorting niet meer onbetaalde werk binnenhuis gaan doen om tot een eerlijker taakverdeling te komen. Dit was het tweede gedeelte van de eis uit de 2e feministische golf, namelijk gelijke verdeling van de zorg en huishouden.
- Sinds 1975 is de taakverdeling binnenshuis gelijk gebleven: vrouwen besteden 2,5 keer zoveel tijd aan zorg en het huishouden als mannen.
- Het terugbrengen van de alimentatieduur van 12 naar 5 jaar is mede bedoeld omdat alimentatiebetalers, meestal mannen, te lang de financiële lasten van hun scheiding ondervinden. Wat blijkt nu uit onderzoek? Dat mannen er in het jaar na de echtscheiding gemiddeld 7 procent op vooruitgaan, terwijl vrouwen er 23 procent op achteruit gaan. Wanneer er bij de echtscheiding kinderen zijn betrokken gaan mannen er 33 procent (!) op vóóruit. Het zijn onthutsende cijfers.
NB. Deze cijfers zijn afkomstig van 1990 tot 1999, recentere cijfers zijn er niet. Verschil tussen het jaar 1990 en 1999 is er nauwelijks, dit maakt het aannemelijk dat de cijfers anno 2015 ongeveer gelijk zijn.
In de lange Factsheet wordt uitgebreid ingegaan op een aantal aspecten die spelen rondom de partneralimentatiediscussie. Het heeft onder andere betrekking op economische zelfstandigheid en beeldvorming rondom vrouwen. Hierin staan ook conclusies en aanbevelingen.
Deze Factsheet bestaat uit vier onderdelen.
- Feiten over partneralimentatie. Veel feiten komen terug in de polls uit het ‘vragenlijsje’
- Inkomen tijdens het huwelijk
Opvattingen over werk en de relatie tot zorg, beroepskeuze, loonkloof, keukentafel
- Het ideaal van economische zelfstandigheid, emancipatie van mannen.
Misvattingen over economische zelfstandigheid
- Factoren die belemmerend werken voor vrouwen om economisch zelfstandig te zijn.
Culturele en politieke factoren, gezondheid
