Frieda Belinfante
Gepubliceerd op 19 mei 2017, Facebook en Twitter 
Hoorspel over lesbische verzetsheldin en dirigente Frieda Belinfante met de titel ‘Geen noot is onschuldig’, dagelijks uitgezonden van 10 april tot 4 mei 2017. Nog te beluisteren via uitzending gemist.
In Avrotros zegt Jacqueline Blom: ‘Over het leven van Frieda Belinfante, een celliste die de eerste vrouwelijke dirigent van Nederland werd en ook een grootse carrière in de Verenigde Staten opbouwde. En dan was ze ook nog eens lesbisch, half-Joods en een verzetsheld. Het stuk is gebaseerd op het boek Een schitterend vergeten leven van Toni Boumans’.
En: Hoe zou je Frieda omschrijven?‘Heel krachtig en zelfverzekerd, iemand die altijd recht op haar doel af ging, zowel op professioneel vlak als in de liefde. Ze was haar tijd ver vooruit, waardoor ze ook te maken kreeg met de nodige tegenslagen. Maar ze liet zich nooit kisten, weigerde terug te kijken en kon niets anders dan doorgaan. Er zou wat mij betreft ook een fantastische tv-serie gemaakt kunnen worden over haar leven. Ze heeft zo veel gedaan in haar 91 jaar.’
Gepubliceerd op 12 mei 2017, Facebook en Twitter
Over de rol van vrouwen in de oorlog is weinig bekend
Frieda Belinfante (1904-1995), celliste en dirigente. In de late jaren '30 richtte Frieda in Amsterdam 'Het Klein Orkest' op, een kamerorkest dat twee succesvolle concertseizoenen beleefde. Belinfante weigerde in het begin van de oorlog lid te worden van de nazi-Kulturkammer en hief haar orkest op. Ze sloot zich aan bij het kunstenaarsverzet.
Zij raakte betrokken bij de Groep 2000 van Jacoba van Tongeren en werkte van begin af aan voor de Persoonsbewijzen Centrale. Daar hield zij zich bezig met onder meer het vervalsen van persoonsbewijzen en het ondersteunen van onderduikers, waarbij ze zich soms vermomde als man. Samen met anderen bereidde ze maandenlang de aanslag op het Amsterdams Bevolkingsregister voor. Toen het in maart 1943 zover was, besloot de groep dat een overval mannenwerk was, ze kreeg geen rol toebedeeld. Toen diverse leden van haar verzetsgroep kort na de aanslag werden opgepakt, dook Belinfante onder. Later in 1943 wist ze na een moeizame tocht naar Zwitserland te ontkomen, waar ze in een Nederlands vluchtelingenkamp kwam met 160 andere Nederlandse joden. Juist daar voelde ze zich een beroddelde outcast. Ze startte onder de vluchtelingen een koor.
Een radio-interview met Toni Bouman op NPO1 op 19 januari 2015, journaliste en schrijfster van de biografie over Belinfante. Toni heeft 2 gesprekken gehad met Frieda Belinfante in de VS. Ongeveer 60 minuten.
Portret van Frieda Belinfante kort na haar terugkeer uit Zwitserland in juli 1945. Alle bekenden en veel familie was dood. Toen de AVRO in 1946 een dirigent voor het omroeporkest zocht, kreeg ze te horen: ‘nee Frieda, geen vrouw!’ Mede omdat ze als vrouw niet als dirigent aan het werk kwam emigreerde ze 1947 gedesillusioneerd naar de VS.
