The Male Gaze en waarom we nog altijd zo weinig mannelijk naakt zien.

Mannen kijken met de zogenoemde ‘Male Gaze’ (mannelijke blik) naar vrouwen, een term uit de jaren 70. Waarom is dat erg en wat betekent dit voor vrouwen?

De term werd in de jaren 70 steeds vaker gebruikt in filmstudies, vooral door feministes. Zij beweerden dat traditionele cinema de idealen van de patriarchale maatschappij volgde. Hierdoor wordt The Gaze verbonden met mannelijkheid, het bevestigd de dominante positie van de man, waarbij de vrouw zich onderdanig opstelt en gezien wordt als een object. Vrouwen hebben deze blik geïnternaliseerd en zien zichzelf en andere vrouwen daardoor als minderwaardig. Via beelden worden vrouwen er bij voortduring aan herinnert dat ze minder waard zijn. 

  

                           Een beeld uit de jaren 60 uit de succesvolle serie ‘Mad Man‘, 2007.
                             Laatst weer herhaald op de tv.
                          
Laura Mulvey

Deze theorie is uitgewerkt door filmwetenschapper Laura Mulvey met haar invloedrijke maar controversiële essay, ‘Visual Pleasure and Narrative Cinema’, dat in 1975 werd gepubliceerd in Screen. Dit essay werd beschouwd als één van de grondleggers van de feministische film theorie. Mulvey stelde dat vrouwen geobjectiveerd worden in traditionele cinema, omdat de man de volledige controle heeft. Verder beschuldigde ze conventionele Hollywood films van voyeurisme en scopophilia, waarbij de mannelijke figuur plezier beleefd aan het bekijken van het vrouwelijk lichaam. Mulvey’s theorie heeft heel wat kritiek opgewekt.

Wanneer kan je eigenlijk spreken over de mannelijke blik?
De theorie
Mulvey stelt dat in films vrouwen worden weergegeven als een object. Dit komt door het gebruik van kleding, uiterlijk en camerabeelden. De mannelijke blik gebeurd als vrouwen worden geseksualiseerd of geobjectiveerd. Dat gebeurt bijvoorbeeld als de camera blijft hangen over de rondingen van een vrouwenlichaam.
 
Laura Mulvey zelf aan het woord

In een wereld die geordend wordt door seksuele onbalans, is het plezier in kijken gesplitst in aktief/mannelijk en passief/ vrouwelijk …. In hun traditionele exhibitionistische rol worden vrouwen tegelijkertijd bekeken en weergegeven, hun uiterlijk is gecodeerd met een sterke visuele en erotische schok zodat men kan zeggen dat dit betekent dat ze worden bekeken als een rots (een voorwerp)